Τα ανθρώπινα δικαιώματα βασίζονται στην αρχή του σεβασμού του ατόμου. Η βασική θεώρησή τους είναι ότι κάθε άτομο είναι ένα ηθικό και λογικό ον που αξίζει να του φέρονται με αξιοπρέπεια. Αποκαλούνται ανθρώπινα δικαιώματα γιατί είναι οικουμενικά. Ενώ κάποιες χώρες ή ειδικές ομάδες απολαμβάνουν συγκεκριμένα δικαιώματα που ισχύουν μόνο γι’ αυτούς, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα που δικαιούνται όλοι –χωρίς να έχει σημασία ποιοι είναι και πού ζούνε– απλώς γιατί είναι ζωντανοί.
Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (1789)
Το 1789 ο λαός της Γαλλίας επέφερε την κατάργηση της απόλυτης μοναρχίας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την καθιέρωση της πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Έξι μόλις εβδομάδες μετά την κατάληψη της Βαστίλης και τρεις εβδομάδες μετά την κατάργηση της φεουδαρχίας, η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (Γαλλικά: Déclaration des droits de l’Homme et du citoyen) υιοθετήθηκε από την Εθνική Συνταγματική Συνέλευση ως το πρώτο βήμα για τη σύνταξη του συντάγματος της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Η Διακήρυξη δηλώνει ότι εγγυάται για όλους τους πολίτες τα δικαιώματα «της ελευθερίας, της περιουσίας, της ασφάλειας και της αντίστασης κατά της καταπίεσης». Διατυπώνει την άποψη ότι η ανάγκη για την ύπαρξη νομοθεσίας προέρχεται από το γεγονός ότι «...η άσκηση των φυσικών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου περιορίζεται μόνο από την εξασφάλιση ότι και τα άλλα μέλη της κοινωνίας απολαμβάνουν των ίδιων δικαιωμάτων». Έτσι, η Διακήρυξη θεωρεί το νόμο ως «έκφραση της γενικής θέλησης» που σκοπό έχει την προώθηση της ισότητας έναντι των δικαιωμάτων και την απαγόρευση «μόνο των πράξεων εκείνων οι οποίες είναι επιβλαβείς για την κοινωνία».
Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος διήρκεσε από το 1939 έως το 1945 και στο τέλος του οι πόλεις σε όλη την Ευρώπη και την Ασία κείτονταν ερειπωμένες. Εκατομμύρια άνθρωποι ήταν νεκροί, εκατομμύρια ήταν άστεγοι ή λιμοκτονούσαν. Οι Ρωσικές δυνάμεις περικύκλωναν τα τελευταία εναπομείναντα ίχνη Γερμανικής αντίστασης στη βομβαρδισμένη πρωτεύουσα της Γερμανίας, το Βερολίνο. Στον Ειρηνικό, οι Πεζοναύτες των ΗΠΑ μάχονταν ακόμη τις δυνάμεις των Ιαπώνων σε νησιά όπως η Οκινάβα.
Τον Απρίλιο του 1945, εκπρόσωποι χωρών συναντήθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο γεμάτοι αισιοδοξία και ελπίδα. Σκοπός της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών, ως ένας Διεθνής Οργανισμός, ήταν να σχεδιάσει ένα διεθνές σώμα για την προώθηση της ειρήνης και την αποτροπή των μελλοντικών πολέμων. Τα ιδανικά του οργανισμού διατυπώθηκαν στο προοίμιο του προτεινόμενου χάρτη τους: «Εμείς, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών, είμαστε αποφασισμένοι να σώσουμε τις μελλοντικές γενιές από τη μάστιγα του πολέμου, η οποία δυο φορές στο διάστημα της ζωής μας επέφερε ανείπωτη θλίψη στο ανθρώπινο γένος».
Ο Χάρτης του νέου Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τέθηκε σε ισχύ στις 24 Οκτωβρίου 1945, μια ημερομηνία που γιορτάζεται έκτοτε κάθε χρόνο, ως η Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών.
'Eλενορ Ρούζβελτ
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων(1948)
Μέχρι το 1948, η νέα Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών είχε τραβήξει την προσοχή του κόσμου ολόκληρου. Υπό τη δυναμική προεδρία της Ελέανορ Ρούζβελτ, χήρας του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Φρανκλίνου Ρούζβελτ, υπερμάχου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντιπροσώπου των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, η Επιτροπή ξεκίνησε την προπαρασκευή του εγγράφου που θα γινόταν η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η έμπνευσή του αποδόθηκε στην 'Eλενορ Ρούζβελτ η οποία την αποκάλεσε Μάγκνα Κάρτα για όλη την ανθρωπότητα. Υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948.
Στο προοίμιό της, και στο Άρθρο 1, η Διακήρυξη δηλώνει κατηγορηματικά τα εγγενή δικαιώματα όλων των ανθρωπίνων όντων: «Η παραβίαση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου...Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα έχουν γεννηθεί ελεύθερα και ίσα στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα».
Τα Κράτη Μέλη του ΟΗΕ υποσχέθηκαν να συνεργαστούν για την προώθηση των τριάντα Άρθρων για τα ανθρώπινα δικαιώματα που, για πρώτη φορά στην ιστορία, συγκεντρώθηκαν και κωδικοποιήθηκαν σε ένα και μόνο έγγραφο. Έτσι, πολλά από αυτά τα δικαιώματα, με διάφορες μορφές, αποτελούν σήμερα συνταγματικούς νόμους των δημοκρατικών χωρών.
Μερικοί από τους πιο γνωστούς Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι οι παρακάτω:
Διεθνής Αμνηστία:
Η Διεθνής Αμνηστία είναι ένα παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων που μάχονται υπέρ των διεθνώς αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους. Έχει περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια μέλη και υποστηρικτές σε περισσότερες από 150 χώρες οι οποίοι διεξάγουν έρευνες και δραστηριοποιούνται για να εμποδίσουν και να σταματήσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να απαιτήσουν δικαιοσύνη γι’ αυτούς που τα δικαιώματά τους παραβιάστηκαν. www.amnesty.org
Το Ταμείο Υπεράσπισης Παιδιών (CDF):
Είναι ένας οργανισμός προάσπισης των παιδιών που εργάζεται για να διασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά θα έχουν εξίσου δυνατότητα στο παιχνίδι. Το CDF προασπίζει πολιτικές και προγράμματα που βγάζουν τα παιδιά από τη φτώχια, τα προστατεύουν από την κακομεταχείριση και την παραμέληση και διασφαλίζουν το δικαίωμά τους για ίση φροντίδα και μόρφωση. www.childrensdefense.org
Κέντρο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα:
Το Κέντρο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα την Washington, DC, και επικεφαλής τον Jack Healey, παγκοσμίου φήμης υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρωτοπόρο. Το Κέντρο λειτουργεί σε θέματα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και χρησιμοποιεί τις τέχνες και τις τεχνολογίες για να καινοτομήσει, να δημιουργήσει και να αναπτύξει νέες στρατηγικές για να σταματήσει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μπορεί επίσης να υποστηρίξει ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αναπτύσσονται σε όλο τον κόσμο. www.humanrightsactioncenter.org
Αρχική πηγή εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου