7ο Δημοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου
30.3.23
Υπέροχη φωτογραφία εννέα ορειβατών στην κορυφή ενός ελβετικού βουνού
Μία ομάδα εννέα ορειβατών που ζουν για την... περιπέτεια, τράβηξε αυτήν την εναέρια φωτογραφία στην κορυφή του βουνού Jungfrau, που βρίσκεται στις Ελβετικές Άλπεις!
29.3.23
Μια γέφυρα που όλοι μας θα επιθυμούσαμε να επισκεπτούμε!
Πριν λίγους μήνες ολοκληρώθηκε η κατασκευή μιας (τουλάχιστον) εντυπωσιακής γέφυρας στην επαρχία Da Nang του Βιετνάμ.
Η γέφυρα αυτή αφήνει τους τουρίστες με ανοιχτό το στόμα, καθώς στηρίζεται σε δύο τεράστια χέρια!
Είναι γνωστή ως η Χρυσή Γέφυρα και βρίσκεται σε υψόμετρο 1.400 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ το μήκος φτάνει τα 150 μέτρα.
27.3.23
Οι μαθητές της Β' τάξης γιορτάζουν την επέτειο της 25ης Μαρτίου!
Οι μαθητές του Β'2 πήραν μέρος στο θεατρικό δρώμενο "Το κρυφό σχολειό" και έμαθαν με βιωματικό τρόπο τα βάσανα των μικρών μαθητών και των δασκάλων τους στα χρόνια της τουρκοκρατίας.
Το απόλαυσαν πραγματικά!
Το ομορφότερο δέντρο του κόσμου!
Στο πάρκο Ashikaga που βρίσκεται στην πόλη Tochigi της Ιαπωνίας, οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν ένα από τα ομορφότερα δέντρα του κόσμου!
Το δέντρο γλυκίνη που βρίσκεται στο συγκεκριμένο πάρκο έχει ηλικία 148 ετών και τα κλαδιά του (που τα συγκρατούν δοκάρια) δημιουργούν μια εκπληκτική "ομπρέλα" λουλουδιών!
26.3.23
Ο Χαλίλ Γκιμπράν
Ο Χαλίλ Γκιμπράν (Κahlil Gibran) γεννήθηκε στο Μπεχάρι του Λιβάνου το
1883. Καταγόταν από οικογένεια σχετικά εύπορη και καλλιεργημένη. Από
πολύ μικρός παρουσίασε ιδιαίτερη επίδοση στη ζωγραφική, την πλαστική και
το γράψιμο. Σπούδασε ζωγραφική στο Παρίσι, στη Σχολή Καλών Τεχνών, με
δάσκαλο τον Αύγουστο Ροντέν. Μετά τις σπουδές του στο Παρίσι,
εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη των Η.Π.Α. όπου και πέθανε το 1931.
Οι πρώτες καλλιτεχνικές εργασίες ήταν θεατρικά έργα και πεζοτράγουδα, γραμμένα στα αραβικά. Από τα είκοσι όμως χρόνια του, άρχισε να γράφει αποκλειστικά στα αγγλικά. Το βαθιά ανθρωπιστικό μήνυμα που μεταδίνει, βρήκε ανταπόκριση σε αναρίθμητες ανθρώπινες καρδιές. Χαρακτηριστικό της αγάπης του κοινού είναι ότι ένα από τα πιο γνωστά και αγαπητά έργα του, «Ο προφήτης», έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες, και μέχρι το 1965 είχαν εκδοθεί πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα στην αγγλική γλώσσα.
Οι πρώτες καλλιτεχνικές εργασίες ήταν θεατρικά έργα και πεζοτράγουδα, γραμμένα στα αραβικά. Από τα είκοσι όμως χρόνια του, άρχισε να γράφει αποκλειστικά στα αγγλικά. Το βαθιά ανθρωπιστικό μήνυμα που μεταδίνει, βρήκε ανταπόκριση σε αναρίθμητες ανθρώπινες καρδιές. Χαρακτηριστικό της αγάπης του κοινού είναι ότι ένα από τα πιο γνωστά και αγαπητά έργα του, «Ο προφήτης», έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες, και μέχρι το 1965 είχαν εκδοθεί πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα στην αγγλική γλώσσα.
21.3.23
21 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα , ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό.
Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.
Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.
Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής.
Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.
Οδυσσέας Ελύτης
Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε:
"Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της".
Νίκος Γκάτσος
Αρχική πηγή εδώ!
Γιορτή 25ης Μαρτίου!
{Θεόφιλος Χατζημιχαήλ}
Σας προσκαλούμε στη γιορτή που θα παρουσιάσει η Στ' τάξη του σχολείου μας για τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821!
Έναρξη γιορτής: 08:15
19.3.23
17.3.23
15.3.23
Γιώργος Σεφέρης
Ο Γιώργος Σεφέρης (1900 – 1971) είναι ένας από τους
σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο
μοναδικών βραβευμένων με το Νόμπελ
Λογοτεχνίας Ελλήνων, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.
Ο Γεώργιος Σεφεριάδης, όπως ήταν το πραγματικό του
όνομα, γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 1900 στη
Σμύρνη. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Στυλιανού
Σεφεριάδη (1873-1951) - δικηγόρου, σημαντικού
κοινωνικού παράγοντα της Σμύρνης και ανθρώπου με
λογοτεχνικές ανησυχίες - και της Δέσποινας Τενεκίδη με
καταγωγή από τη Νάξο.
Ο Σεφέρης ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του το 1906
στη Σμύρνη και τις ολοκλήρωσε το 1918 στην Αθήνα, όπου
είχε εγκατασταθεί η οικογένειά του από το 1914. Στη
συνέχεια γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου
της Σορβόνης, από την οποία αποφοίτησε με διδακτορικό
το 1924. Τα χρόνια παραμονής του στο Παρίσι ήταν
καθοριστικά για τη διαμόρφωση της ποιητικής του
φυσιογνωμίας. Ήταν η εποχή που το κίνημα του
μοντερνισμού βρισκόταν στην ακμή του.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα διορίστηκε
υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών (1926), αρχίζοντας
έτσι μια λαμπρή καριέρα στο διπλωματικό σώμα, που
κορυφώθηκε το 1957, με την τοποθέτησή του ως πρεσβευτή
της Ελλάδας στη Μεγάλη Βρετανία. Παρέμεινε στο Λονδίνο
έως το 1962, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.
Η καθιέρωση του Σεφέρη ως μείζονος ποιητή έγινε το 1935,
με την ποιητική συλλογή Μυθιστόρημα. Σ’ αυτό το έργο
βλέπουμε πλήρως διαμορφωμένα τα σύμβολα που
συνθέτουν την ποιητική μυθολογία του Σεφέρη: το
«ταξίδι», οι «πέτρες», τα «μάρμαρα», τα «αγάλματα», η
«θάλασσα», ο «Οδυσσέας» κ.ά.
Εκτός από το πλούσιο ποιητικό έργο του, ο Σεφέρης
διακρίθηκε και στον δοκιμιακό λόγο, με μία σειρά
ρηξικέλευθων κριτικών δοκιμίων, στα οποία τόνισε τη
σημασία της ελληνικής παράδοσης και ανέδειξε το έργο
περιθωριακών μορφών της, όπως του Γιάννη Μακρυγιάννη
και του Θεόφιλου. Το μεταφραστικό του έργο είναι μικρό
σε ποσότητα, αλλά σημαντικό. Μετέφρασε δύο έργα του
αμερικανού ποιητή Τ.Σ. Έλιοτ (Έρημη Χώρα και Φονικό
στην Εκκλησιά), ενώ μετέφερε στη νέα ελληνική δύο έργα
της Βίβλου (Άσμα Ασμάτων και Αποκάλυψη του Ιωάννη).
Από τη δεκαετία του '50 το έργο του Σεφέρη μεταφράστηκε
και εκτιμήθηκε στο εξωτερικό. Συνεπεία αυτού ήταν η
βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας τον Δεκέμβριο του
1963, «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι
εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό
πολιτιστικό ιδεώδες», όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της
Σουηδικής Ακαδημίας.
Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, έσπασε τη
σιωπή του στις 28 Μαρτίου του 1969 και στηλίτευσε τη
χούντα με την περίφημη δήλωσή του στο ραδιόφωνο του
BBC. «Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου
όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε
ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να
καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά» τόνισε
μεταξύ άλλων.
Στις αρχές Αυγούστου του 1971 ο Γιώργος Σεφέρης
εισάγεται στον Ευαγγελισμό και εγχειρίζεται. Θα πεθάνει
από μετεγχειρητικές επιπλοκές τα ξημερώματα της 20ης
Σεπτεμβρίου του 1971. Η κηδεία του, δύο ημέρες αργότερα,
θα είναι πάνδημη και θα λάβει αντιδικτατορικό χαρακτήρα.
Στη νεκρώσιμη πομπή προς το Α' Νεκροταφείο, μπροστά
στην Πύλη του Αδριανού, το πλήθος σταματά την
κυκλοφορία και αρχίζει να τραγουδά το απαγορευμένο
τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Σεφέρη
Άρνηση (Στο περιγιάλι το κρυφό, όπως είναι πιο γνωστό).
Στις 23 Σεπτεμβρίου, δημοσιεύεται στην εφημερίδα Το
Βήμα, το τελευταίο ποίημα του Γιώργου Σεφέρη Επί
Ασπαλάθων, που έγραψε στις 31 Μαρτίου 1971 και
αποτελεί μία ακόμη καταγγελία κατά της δικτατορίας.
αρχική πηγή εδώ!
14.3.23
13.3.23
Νίκος Γκάτσος
Ο Νίκος Γκάτσος (8 Δεκεμβρίου 1911 - 12 Μαΐου 1992), σπουδαίος ποιητής και μεταφραστής, γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας.
Τέλειωσε το Δημοτικό στην Ασέα και το Γυμνάσιο στην κοντινή Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Έτσι, όταν το 1930 μετέβη στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (διέκοψε μετά το δεύτερο έτος), ήξερε αρκετά καλά Αγγλικά και Γαλλικά, είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό και το δημοτικό τραγούδι και παρακολουθούσε τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης.
Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του και την αδερφή του και άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά «Νέα Εστία» (1931-32) και «Ρυθμός» (1933). Την ίδια περίοδο δημοσίευσε κριτικά σημειώματα στα περιοδικά «Μακεδονικές Ημέρες», «Ρυθμός» και «Τα Νέα Γράμματα», ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τα «Καλλιτεχνικά Νέα» και τα «Φιλολογικά Χρονικά». Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με τον Οδυσσέα Ελύτη το 1936. Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού υπερρεαλισμού.
Οδυσσέας Ελύτης , Νίκος Γκάτσος
Το μοναδικό βιβλίο που εξέδωσε όσο ζούσε είναι η ποιητική σύνθεση «Αμοργός» (Αετός, 1943), η οποία θεωρείται κορυφαία δημιουργία του ελληνικού υπερρεαλισμού με επίδραση στους νεότερους ποιητές, σημαδεύοντας την σύγχρονη ελληνική ποίηση. Έκτοτε δημοσίευσε τρία ακόμη ποιήματα: το «Ελεγείο» (1946, περ. Φιλολογικά Χρονικά) και το «Ο ιππότης κι ο θάνατος» (1947, περ. Μικρό Τετράδιο), που από το 1969 και μετά περιέχονται στο βιβλίο «Αμοργός», και το «Τραγούδι του παλιού καιρού» (1963, περ. Ο Ταχυδρόμος), αφιερωμένο στον Γιώργο Σεφέρη.
Ο Γκάτσος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μετάφραση θεατρικών έργων, κυρίως για λογαριασμό του Εθνικού Θεάτρου, του Θεάτρου Τέχνης και του Λαϊκού Θεάτρου. Αφορμή υπήρξε το έργο «Ματωμένος γάμος» του Ισπανού ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, που το μετέφρασε το 1943, εκδόθηκε από τον Ίκαρο το 1945 και ανέβηκε από τον Κάρολο Κουν στο Θέατρο Τέχνης το 1948.
Η μεγάλη συνεισφορά του Γκάτσου, ωστόσο, είναι στο τραγούδι ως στιχουργού. Έφερε την ποίηση στον στίχο και κατάφερε να δώσει, κυρίως μέσω της συνεργασίας του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον κανόνα του ποιητικού τραγουδιού. Γράφοντας συνήθως πάνω στη μελωδία, με πρώτο το «Χάρτινο το φεγγαράκι», μίλησαν στις καρδιές του κόσμου πολλά μεμονωμένα τραγούδια του. Το σύνολο του στιχουργικού του έργου βρίσκεται συγκεντρωμένο στον τόμο «Όλα τα τραγούδια» (εκδ. Πατάκη, 1999).
Νίκος Γκάτσος, Μάνος Χατζιδάκις
Ποιήματα και στίχοι του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Δανέζικα, Ισπανικά, Ιταλικά, Καταλανικά, Κορεατικά, Σουηδικά, Τουρκικά, Φινλανδικά.
Το 1987 τιμήθηκε με το Βραβείο του Δήμου Αθηναίων για το σύνολο του έργου του, ενώ το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Γραμμάτων της Βαρκελώνης για τη συμβολή του στη διάδοση της ισπανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα.
Αρχική πηγή εδώ!
12.3.23
Εκπαιδευτική επίσκεψη στο Μουσείο Πειραμάτων!
Η Δευτέρα τάξη επισκέφθηκε το Μουσείο Πειραμάτων και παρακολούθησε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα τον "Κύκλο του Νερού"!
Όλα τα παιδάκια παρατήρησαν και συμμετείχαν σε ενδιαφέροντα πειράματα που τα ενθουσίασαν!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)