Ο Οδυσσέας

  Ο Οδυσσέας, μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης, είναι ο 

βασικός ήρωας στο επικό ποίημα του Ομήρου, Οδύσσεια, 

και επίσης διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στο άλλο έπος 

του Ομήρου, την Ιλιάδα. Είναι ευρέως γνωστός για την 

πονηριά και την εφευρετικότητά του, διάσημος και για 

τα δέκα χρόνια που του πήρε η επιστροφή στο σπίτι του, 

μετά τον Τρωικό Πόλεμο, όπως αλληγορικά του απέδωσε ο 

Όμηρος. Ήταν γιος του Λαέρτη και της Αντίκλειας, 

σύζυγος της Πηνελόπης και πατέρας του Τηλέμαχου.


   Λίγα είναι γνωστά για τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του 

Οδυσσέα. Από τις λιγοστές αναφορές στην Οδύσσεια 

μαθαίνουμε για το κυνήγι του κάπρου στο σπίτι του 

Αυτόλυκου, στον Παρνασσό. Σε αυτό το κυνήγι ο Οδυσσέας 

τραυματίστηκε και απέκτησε μια ουλή πάνω από το γόνατο 

(σημάδι που ήταν αρκετό για να τον αναγνωρίσει η 

υπηρέτρια του, Ευρύκλεια, όταν επέστρεψε στην Ιθάκη).

   Ο Οδυσσέας ήταν από τους βασικούς Αχαιούς ήρωες στον 

Τρωικό Πόλεμο. Οι άλλοι ήταν ο «θεϊκός» Αχιλλέας, ο 

«αρχοντικός» Αγαμέμνων, ο Μενέλαος, ο σοφός Νέστωρ, 

ο Αίας ο Τελαμώνιος και ο Διομήδης.

   Στην Ιλιάδα ο Οδυσσέας παρουσιάζεται από τον όμηρο ως 

ένας ανδρείος πολεμιστής, συνετός βασιλιάς και 

πολυμήχανος αρχηγός. Η άποψή του πάνω σε πολλά 

θέματα υιοθετείται από τους άλλους αρχηγούς καθώς όλοι 

τον σέβονταν. Εξάλλου η τριάδα Νέστωρ, Οδυσσέας 

και Ιδομενέας αναγνωρίζονταν ως οι πιο αξιόπιστοι 

σύμβουλοι. Κατά την διάρκεια του πολέμου ο Οδυσσέας 

αναδεικνύεται σε συμφιλιωτική και ενωτική δύναμη μεταξύ 

των Ελλήνων. Προσπαθεί να συμφιλιώσει τον Αχιλλέα με 

τον Αγαμέμνονα, μετά την διαμάχη για την Βρισηίδα, και 

μεταπείθει τον Αγαμέμνονα όταν απογοητευμένος από τις 

στρατιωτικές ήττες σκέφτεται να εγκαταλείψει την Τροία. 

Καταφέρνει ακόμη να συγκρατήσει τον μαινόμενο Αχιλλέα 

όταν μετά τον θάνατο του Πατρόκλου θέλει να επιτεθεί 

στους Τρώες άμεσα και απροετοίμαστα.

   Η γενναιότητα και η πολεμική του ικανότητα εξυμνούνται 

πολλές φορές από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, πιο πολύ όμως 

στις νυχτερινές του εκστρατείες. Με τον Διομήδη 

κατάφεραν να εισχωρήσουν στην Τροία και να κλέψουν 

το παλλάδιο, ενώ σε άλλο χρονικό σημείο πήγαν στο 

στρατόπεδο των Θρακών, σκότωσαν πολλούς από αυτούς 

στον ύπνο τους και έκλεψαν τα άλογα του βασιλιά τους. 

Κατά τους νεκρικούς αγώνες προς τιμή του Πάτροκλου 

κατάφερε με την βοήθεια της Αθηνάς να νικήσει στον 

αγώνα δρόμου. Στη συνέχεια νίκησε τον Αίαντα τον 

Τελαμώνιο (στους νεκρικούς αγώνες προς τιμή του 

Αχιλλέα) κερδίζοντας την πανοπλία του νεκρού Αχιλλέα και 

προκαλώντας την αυτοκτονία του Αίαντα με το σπαθί που 

του είχε χαρίσει ο Έκτορας.

   Η πιο καταλυτική συνεισφορά του Οδυσσέα στο Τρωικό 

Πόλεμο όμως ήταν έμπνευση του Δούρειου Ίππου. Το 

ξύλινο αυτό κατασκεύασμα, δείγμα στρατηγικής ευφυίας, 

κατασκευάστηκε από τον Eπειό σύμφωνα με τις οδηγίες του 

Οδυσσέα. Όταν ολοκληρώθηκε, ο Οδυσσέας οδήγησε στο 

εσωτερικό του Ίππου δεκάδες Αχαιούς και περίμεναν 

καρτερικά τους «θριαμβευτές» Τρώες. Οι Τρώες, αφού 

πίστεψαν ότι οι Αχαιοί εγκατέλειψαν της ακτές της Τροίας 

και τους άφησαν ως δώρο τον Δούρειο Ίππο, τον οδήγησαν 

στο εσωτερικό της πόλης και άρχισαν ξέφρενα γλέντια. Με 

το πέσιμο της νύχτας όμως, οι κρυμμένοι στο εσωτερικό του

 Ίππου Αχαιοί, εξόρμησαν και κατάφεραν να καταλάβουν 

την απροστάτευτη πόλη σχετικά εύκολα. Αυτό σήμανε και 

το τέλος του Τρωικού Πολέμου.

Τι συμβολίζει λοιπόν ο Οδυσσέας; την εξυπνάδα, την 

εφευρετικότητα, την διαφορετική σκέψη, την 

καινοτομία. Ακόμη: την δίψα για εξερεύνηση, τον 

αδάμαστο νου, την περιπέτεια, την ικανότητα να λύνει τα 

προβλήματα και να κάνει τα πράγματα να δουλεύουν.

αρχική πηγή εδώ!