Ο Γεώργιος Ιακωβίδης (1853 - 1932)
ήταν Έλληνας ζωγράφος κι ένας από τους σημαντικότερους
εκπροσώπους του καλλιτεχνικού κινήματος της Σχολής του
Μονάχου.
Γεννήθηκε το 1853 στα Χίδηρα της Λέσβου. Από νωρίς
έδειξε ενδιαφέρον για την τέχνη και κυρίως για την
ξυλογλυπτική.
Το 1878, δημιούργησε στο Μόναχο δικό του εργαστήριο και
σχολή ζωγραφικής θηλέων που λειτούργησε μέχρι το 1898.
Με το ταλέντο και την εργατικότητά του, έγινε ευρύτατα
γνωστός και αγαπητός. Οι διακρίσεις άρχισαν να
διαδέχονται η μία την άλλη: «Χρυσούν μετάλλιον» στην
Αθήνα το 1888, ιδιαίτερο βραβείο των Παρισίων 1889,
«Βραβείο τιμής» στην Βρέμη το 1890, «Χρυσούν μετάλλιον»
του Βερολίνου το 1891, «Χρυσούν μετάλλιον» του Μονάχου
το 1893, το «Οικονόμειον βραβείον» στην Τεργέστη το
1895, το βραβείο Βαρκελώνης το 1898 και το χρυσό
μετάλλιο στο Παρίσι το 1900.
ήταν Έλληνας ζωγράφος κι ένας από τους σημαντικότερους
εκπροσώπους του καλλιτεχνικού κινήματος της Σχολής του
Μονάχου.
Γεννήθηκε το 1853 στα Χίδηρα της Λέσβου. Από νωρίς
έδειξε ενδιαφέρον για την τέχνη και κυρίως για την
ξυλογλυπτική.
Το 1878, δημιούργησε στο Μόναχο δικό του εργαστήριο και
σχολή ζωγραφικής θηλέων που λειτούργησε μέχρι το 1898.
Με το ταλέντο και την εργατικότητά του, έγινε ευρύτατα
γνωστός και αγαπητός. Οι διακρίσεις άρχισαν να
διαδέχονται η μία την άλλη: «Χρυσούν μετάλλιον» στην
Αθήνα το 1888, ιδιαίτερο βραβείο των Παρισίων 1889,
«Βραβείο τιμής» στην Βρέμη το 1890, «Χρυσούν μετάλλιον»
του Βερολίνου το 1891, «Χρυσούν μετάλλιον» του Μονάχου
το 1893, το «Οικονόμειον βραβείον» στην Τεργέστη το
1895, το βραβείο Βαρκελώνης το 1898 και το χρυσό
μετάλλιο στο Παρίσι το 1900.
Γεώργιος Ιακωβίδης
Το 1900, ιδρύθηκε η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας και ο Ιακωβίδης κλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση να επιστρέψει στην Ελλάδα και διορίστηκε πρώτος της διευθυντής. Μετά τον θάνατο του δασκάλου του Νικηφόρου Λύτρα το 1904, διορίστηκε ως άμισθος καθηγητής ελαιογραφίας στην Σχολή Καλών Τεχνών. Για την προσφορά του αυτή, του απονεμήθηκε ο «Χρυσούς Σταυρός των Ιπποτών».
Ο Ιακωβίδης δημιούργησε κυρίως προσωπογραφίες και μάλιστα συνθέσεις με παιδιά, ώστε να χαρακτηρίζεται ως ο ζωγράφος που αγαπούσε τα παιδιά. Όταν ήρθε στην Ελλάδα ασχολήθηκε περισσότερο με δημιουργία πορτρέτων και θεωρείται από τους σπουδαιότερους Έλληνες προσωπογράφους.
Παππούς και εγγονή
Μητρική στοργή
Πέθανε στην Αθήνα το 1932, έχοντας δημιουργήσει περισσότερες από 200 ελαιογραφίες, οι οποίες σήμερα βρίσκονται είτε σε ιδιωτικές συλλογές είτε εκτίθενται σε πινακοθήκες της Ευρώπης.
από τους μαθητές της Ε' τάξης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου