Γιώργος Σεφέρης

   Ο Γιώργος Σεφέρης (1900 – 1971) είναι ένας από τους 

σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο 

μοναδικών βραβευμένων με το Νόμπελ 

Λογοτεχνίας Ελλήνων, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.

   Ο Γεώργιος Σεφεριάδης, όπως ήταν το πραγματικό του 

όνομα, γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου του 1900 στη 

Σμύρνη. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Στυλιανού 

Σεφεριάδη (1873-1951) - δικηγόρου, σημαντικού 

κοινωνικού παράγοντα της Σμύρνης και ανθρώπου με 

λογοτεχνικές ανησυχίες - και της Δέσποινας Τενεκίδη με 

καταγωγή από τη Νάξο. 

   

   Ο Σεφέρης ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του το 1906 

στη Σμύρνη και τις ολοκλήρωσε το 1918 στην Αθήνα, όπου 

είχε εγκατασταθεί η οικογένειά του από το 1914. Στη 

συνέχεια γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου 

της Σορβόνης, από την οποία αποφοίτησε με διδακτορικό 

το 1924. Τα χρόνια παραμονής του στο Παρίσι ήταν 

καθοριστικά για τη διαμόρφωση της ποιητικής του 

φυσιογνωμίας. Ήταν η εποχή που το κίνημα του 

μοντερνισμού βρισκόταν στην ακμή του.

   Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα διορίστηκε 

υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών (1926), αρχίζοντας 

έτσι μια λαμπρή καριέρα στο διπλωματικό σώμα, που 

κορυφώθηκε το 1957, με την τοποθέτησή του ως πρεσβευτή 

της Ελλάδας στη Μεγάλη Βρετανία. Παρέμεινε στο Λονδίνο 

έως το 1962, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. 

Η καθιέρωση του Σεφέρη ως μείζονος ποιητή έγινε το 1935, 

με την ποιητική συλλογή Μυθιστόρημα. Σ’ αυτό το έργο 

βλέπουμε πλήρως διαμορφωμένα τα σύμβολα που 

συνθέτουν την ποιητική μυθολογία του Σεφέρη: το 

«ταξίδι», οι «πέτρες», τα «μάρμαρα», τα «αγάλματα», η 

«θάλασσα», ο «Οδυσσέας» κ.ά.

Εκτός από το πλούσιο ποιητικό έργο του, ο Σεφέρης 

διακρίθηκε και στον δοκιμιακό λόγο, με μία σειρά 

ρηξικέλευθων κριτικών δοκιμίων, στα οποία τόνισε τη 

σημασία της ελληνικής παράδοσης και ανέδειξε το έργο 

περιθωριακών μορφών της, όπως του Γιάννη Μακρυγιάννη 

και του Θεόφιλου. Το μεταφραστικό του έργο είναι μικρό 

σε ποσότητα, αλλά σημαντικό. Μετέφρασε δύο έργα του 

αμερικανού ποιητή Τ.Σ. Έλιοτ (Έρημη Χώρα και Φονικό 

στην Εκκλησιά), ενώ μετέφερε στη νέα ελληνική δύο έργα 

της Βίβλου (Άσμα Ασμάτων και Αποκάλυψη του Ιωάννη). 

Από τη δεκαετία του '50 το έργο του Σεφέρη μεταφράστηκε 

και εκτιμήθηκε στο εξωτερικό. Συνεπεία αυτού ήταν η 

βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας τον Δεκέμβριο του 

1963, «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι 

εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό 

πολιτιστικό ιδεώδες», όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της 

Σουηδικής Ακαδημίας.

Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, έσπασε τη 

σιωπή του στις 28 Μαρτίου του 1969 και στηλίτευσε τη 

χούντα με την περίφημη δήλωσή του στο ραδιόφωνο του 

BBC. «Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου 

όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε 

ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να 

καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά» τόνισε 

μεταξύ άλλων.

Στις αρχές Αυγούστου του 1971 ο Γιώργος Σεφέρης 

εισάγεται στον Ευαγγελισμό και εγχειρίζεται. Θα πεθάνει 

από μετεγχειρητικές επιπλοκές τα ξημερώματα της 20ης 

Σεπτεμβρίου του 1971. Η κηδεία του, δύο ημέρες αργότερα, 

θα είναι πάνδημη και θα λάβει αντιδικτατορικό χαρακτήρα. 

Στη νεκρώσιμη πομπή προς το Α' Νεκροταφείο, μπροστά 

στην Πύλη του Αδριανού, το πλήθος σταματά την 

κυκλοφορία και αρχίζει να τραγουδά το απαγορευμένο 

τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Σεφέρη 

Άρνηση (Στο περιγιάλι το κρυφό, όπως είναι πιο γνωστό). 

Στις 23 Σεπτεμβρίου, δημοσιεύεται στην εφημερίδα Το 

Βήμα, το τελευταίο ποίημα του Γιώργου Σεφέρη Επί 

Ασπαλάθων, που έγραψε στις 31 Μαρτίου 1971 και 

αποτελεί μία ακόμη καταγγελία κατά της δικτατορίας.

αρχική πηγή εδώ!

Αφιέρωμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες από τους μαθητές της Δ' τάξης!

 Οι μαθητές της Δ' τάξης αφού συζήτησαν για την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, την αξία τους και τα ιδανικά που αντιπροσωπεύουν, βρήκαν πληροφορίες για τους αγαπημένους τους αθλητές που έχουν λάβει μέρος σε αυτούς και τις κατέγραψαν στα Αγγλικά! 

Η Ε' τάξη είναι οι ... μάγοι των Αγγλικών!

 Οι μαθητές της Ε΄τάξης έκαναν ένα υπέροχο αφιέρωμα στον αγαπημένο ήρωα, τον ξακουστό Harry Potter! 

Έφτιαξαν καταπληκτικά ραβδιά, μαγικά φίλτρα, ζωγραφιές, κάρτες και κολλάζ!

Εμπρός! Φυγάμε για την πλατφόρμα 9 3/4!!!

Η Πληροφορία Της Ημέρας!

 

Η μικρόσωμη αλεπού της ερήμου μπορεί να επιβιώσει για πολλές μέρες χωρίς φαγητό και νερό!

Χάρτινο το φεγγαράκι (Νίκος Γκάτσος - Μάνος Χατζιδάκις)

Νίκος Γκάτσος

   Ο Νίκος Γκάτσος (8 Δεκεμβρίου 1911 - 12 Μαΐου 1992), σπουδαίος ποιητής και μεταφραστής,  γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας. 

   Τέλειωσε το Δημοτικό στην Ασέα και το Γυμνάσιο στην κοντινή Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Έτσι, όταν το 1930 μετέβη στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (διέκοψε μετά το δεύτερο έτος), ήξερε αρκετά καλά Αγγλικά και Γαλλικά, είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό και το δημοτικό τραγούδι και παρακολουθούσε τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης.

   Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του και την αδερφή του και άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά «Νέα Εστία» (1931-32) και «Ρυθμός» (1933). Την ίδια περίοδο δημοσίευσε κριτικά σημειώματα στα περιοδικά «Μακεδονικές Ημέρες», «Ρυθμός» και «Τα Νέα Γράμματα», ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τα «Καλλιτεχνικά Νέα» και τα «Φιλολογικά Χρονικά». Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με τον Οδυσσέα Ελύτη το 1936. Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού υπερρεαλισμού.

Οδυσσέας Ελύτης , Νίκος Γκάτσος

   Το μοναδικό βιβλίο που εξέδωσε όσο ζούσε είναι η ποιητική σύνθεση «Αμοργός» (Αετός, 1943), η οποία θεωρείται κορυφαία δημιουργία του ελληνικού υπερρεαλισμού με επίδραση στους νεότερους ποιητές, σημαδεύοντας την σύγχρονη ελληνική ποίηση. Έκτοτε δημοσίευσε τρία ακόμη ποιήματα: το «Ελεγείο» (1946, περ. Φιλολογικά Χρονικά) και το «Ο ιππότης κι ο θάνατος» (1947, περ. Μικρό Τετράδιο), που από το 1969 και μετά περιέχονται στο βιβλίο «Αμοργός», και το «Τραγούδι του παλιού καιρού» (1963, περ. Ο Ταχυδρόμος), αφιερωμένο στον Γιώργο Σεφέρη.

   Ο Γκάτσος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μετάφραση θεατρικών έργων, κυρίως για λογαριασμό του Εθνικού Θεάτρου, του Θεάτρου Τέχνης και του Λαϊκού Θεάτρου. Αφορμή υπήρξε το έργο «Ματωμένος γάμος» του Ισπανού ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, που το μετέφρασε το 1943, εκδόθηκε από τον Ίκαρο το 1945 και ανέβηκε από τον Κάρολο Κουν στο Θέατρο Τέχνης το 1948. 

   Η μεγάλη συνεισφορά του Γκάτσου, ωστόσο, είναι στο τραγούδι ως στιχουργού. Έφερε την ποίηση στον στίχο και κατάφερε να δώσει, κυρίως μέσω της συνεργασίας του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον κανόνα του ποιητικού τραγουδιού.  Γράφοντας συνήθως πάνω στη μελωδία, με πρώτο το «Χάρτινο το φεγγαράκι», μίλησαν στις καρδιές του κόσμου πολλά μεμονωμένα τραγούδια του. Το σύνολο του στιχουργικού του έργου βρίσκεται συγκεντρωμένο στον τόμο «Όλα τα τραγούδια» (εκδ. Πατάκη, 1999).

Νίκος Γκάτσος, Μάνος Χατζιδάκις

   Ποιήματα και στίχοι του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Δανέζικα, Ισπανικά, Ιταλικά, Καταλανικά, Κορεατικά, Σουηδικά, Τουρκικά, Φινλανδικά.

   Το 1987 τιμήθηκε με το Βραβείο του Δήμου Αθηναίων για το σύνολο του έργου του, ενώ το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Γραμμάτων της Βαρκελώνης για τη συμβολή του στη διάδοση της ισπανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα.

Αρχική πηγή εδώ!

20 Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού

   

   Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αποτελεί 

το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα 

παγκοσμίως, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του 

ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Την έχουν επικυρώσει 

όλα τα κράτη του κόσμου, (η χώρα μας την επικύρωσε στις 

2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101), και τα 54 άρθρα της 

καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών. 

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού περιλαμβάνει 

τρεις μεγάλες κατηγορίες δικαιωμάτων:

– Προστασία (από κάθε μορφής κακοποίηση, εκμετάλλευση, 

διάκριση, ρατσισμό, κ.λπ.)

– Παροχές (δικαίωμα στην εκπαίδευση, την υγεία, την 

πρόνοια, την ψυχαγωγία, κ.λπ.)

– Συμμετοχή (δικαίωμα στην έκφραση γνώμης, την 

πληροφόρηση, τον ελεύθερο χρόνο, κ.λπ.)

Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Όλα τα παιδιά είναι ίσα και πρέπει να προστατεύονται από διακρίσεις λόγω φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, καταγωγής, πεποιθήσεων, νομικής κατάστασης των ίδιων ή μελών της οικογένειάς τους.

Το συμφέρον του παιδιού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε όλες τις αποφάσεις που το αφορούν.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ταυτότητα, δηλαδή σε ένα όνομα, επώνυμο και ιθαγένεια.

Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει τα αναγκαία υλικά αγαθά (στέγη, ρούχα, τροφή) και διασφαλίζει τη σωματική, νοητική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μην αποχωρίζονται από τους γονείς τους, εκτός αν αυτό γίνεται με κοινή απόφαση των γονέων ή ύστερα από απόφαση της Πολιτείας, επειδή οι γονείς τα παραμελούν ή τα κακομεταχειρίζονται.

Όλα τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά τους, έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη και τις απόψεις τους σε θέματα που τα αφορούν. Οι ενήλικες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη γνώμη τους πριν πάρουν αποφάσεις γι’ αυτά.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις τους.

Κανείς δεν μπορεί να επεμβαίνει αυθαίρετα στην ιδιωτική ζωή των παιδιών, στην οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία τους, ούτε να προσβάλλει την τιμή και την υπόληψή τους.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα πρόσβασης στα μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, ηλεκτρονικά μέσα) αλλά πρέπει και να προστατεύονται από τις αρνητικές επιδράσεις τους.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα προστασίας από κάθε μορφής κακομεταχείριση: βία, παραμέληση, κακοποίηση και εκμετάλλευση, μέσα και έξω από την οικογένεια.

Τα παιδιά που προέρχονται από ξένη χώρα έχουν δικαίωμα φροντίδας και προστασίας.

Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες έχουν δικαίωμα στη δωρεάν ειδική φροντίδα, εκπαίδευση και επιμόρφωση, ώστε να απολαμβάνουν ισότιμη και αξιοπρεπή ζωή.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ιατρική περίθαλψη και φροντίδα, τους εμβολιασμούς, τη νοσηλεία, κ.λπ.

Όταν η οικογένεια δεν μπορεί να φροντίσει ένα παιδί, τότε η Πολιτεία αναλαμβάνει τη φροντίδα του με θεσμούς όπως η υιοθεσία, η φιλοξενία σε ανάδοχη οικογένεια ή σε ίδρυμα, που πρέπει να σέβονται πλήρως τα δικαιώματά του.

Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητές τους. Το κράτος πρέπει να παίρνει μέτρα ώστε τα παιδιά να γράφονται και να μη διακόπτουν στο σχολείο, να αναπτύσσουν τις ικανότητες και την προσωπικότητά τους. Τα πειθαρχικά μέτρα δεν πρέπει να προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των μαθητών.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ανάπαυση, στο παιχνίδι και την ψυχαγωγία.

Τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται από κάθε μορφής οικονομική εκμετάλλευση. Έχουν όμως δικαίωμα στην εργασία με ασφάλιση και υπό προϋποθέσεις, ανάλογα με την ηλικία, το είδος εργασίας, το ωράριο, κ.λπ.

Τα παιδιά που είτε τα ίδια είτε μέλη της οικογένειάς τους κάνουν χρήση ναρκωτικών ή άλλων ουσιών που προκαλούν εξάρτηση έχουν δικαίωμα κατάλληλης υποστήριξης.

Τα παιδιά που συλλαμβάνονται και δικάζονται έχουν δικαίωμα να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό στην ιδιωτική τους ζωή, να ενημερώνονται αναλυτικά από τις Αρχές σε κατανοητή γλώσσα και να έχουν νομική βοήθεια. Σε περίπτωση που είναι απολύτως απαραίτητη η κράτησή τους, αυτή πρέπει να γίνεται χωριστά από ενήλικα άτομα και με σεβασμό στην προσωπικότητα και τις ανάγκες τους.

(αρχική πηγή εδώ)

20 Νοεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ - Μίκης Θεοδωράκης

Τάκης Σινόπουλος - Δοκίμιο '73-'74

Υπάρχει ένα παράθυρο καμωμένο κόσκινο στη φωτογραφία του δρόμου. Τώρα η σκάλα σε διασχίζει καθέτως απ' το υπόγειο ως τον αυχένα. 

Κάποιος ανεβαίνει μ΄ ένα τρανζίστορ ρυθμικός πολλαπλασιασμός των ειδήσεων. Στη μικρή οθόνη τα πρόσωπα εναλλάσονται σταθερά δίχως πολλούς θορύβους. Η εξουσία όπως πάντοτε φωτίζεται με τετραγωνισμένο φως. 

Ιαχές. Το πλήθος. Στο μεταξύ το πλήθος. Αόρατα μάτια με τρεις διαστάσεις ακτινογραφούν εισερχομένους, εξερχομένους, διερχομένους. Τα περίστροφα ακίνητα βαθιά μέσα τους σαφώς οπλισμένα. Το πλήθος φεύγει έφυγε. Κι εκεί σε βρήκαν αργότερα με μια ριπή (τρύπες 7-8) στη πλάτη σου ετών ας πούμε 24 καμιά ταυτότητα.   

Ταξίδι στο μεγάλο διάδρομο καταργημένος χρόνος. Όχι σκοτάδι μήτε μισοσκόταδο μήτε και φως. Ταξίδι τα χαράματα σ' ένα γυμνό τοπίο σκοποβολής. Η βρύση πλένει χέρια και πουκάμισο οι εφημερίδες καταπίνουν τις φωνές. Αστυνομίες αμίλητες μέσα σε σκοτεινές αστυνομίες. Πρωθυπουργοί με σκεπασμένο πρόσωπο. 

Απάνω οι νόμοι σε σειρές σοφή συναρμογή και διάταξη με τους συνήθεις αγωγούς σωλήνες σωληνώσεις πολαπλά κυκλώματα με θύρες διαφυγής. Κυκλοφορία παράπλευρη για τους αξιοπρεπείς φονιάδες... 

Κι εσείς που ωστόσο συνεχίζετε κρατώντας προστατεύοντας στα δόντια σας την τελευταία σας λέξη. Το λάθος των μηχανουργών.