” Τα καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο δεν μπορεί να τα δει ή να τα αγγίξει κανείς...
Πρέπει να τα αισθανθείς με την καρδιά.”
Οταν ήταν 19 μηνών, η Ελεν Ανταμς Κέλερ προσβλήθηκε από μια ασθένεια
που την άφησε τυφλή και κωφάλαλη. Στα έξι της χρόνια την εξέτασε ο
Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ και την έστειλε σε μια δασκάλα από το Ιδρυμα
Perkins της Βοστώνης, ονόματι Ανν Σάλιβαν Μέισι. Μέσα σε λίγους μήνες η
μικρή Ελεν είχε μάθει να ψηλαφεί αντικείμενα και να τα συνδέει με
λέξεις, τις οποίες σχημάτιζε γράφοντας πάνω στην παλάμη της. Η Σάλιβαν,
αξιοθαύμαστη δασκάλα, πέτυχε να αποκαταστήσει την επαφή του μικρού
κοριτσιού με τον κόσμο.
Το καλοκαίρι του 1887 η Σάλιβαν πήρε τη μαθήτρια και την έβγαλε από το
σπίτι. Την πήγε στο πλυσταριό.
Από την αυτοβιογραφία της Κέλλερ:
«Κάποιος έβγαζε νερό και η δασκάλα μου έβαλε το χέρι μου κάτω από τη
βρύση. Καθώς το δροσερό νερό έπεφτε στο ένα μου χέρι, σχημάτισε στο άλλο τη
λέξη «νερό», πρώτα αργά, μετά γρήγορα.
Στεκόμουνα ήσυχη, με όλη μου την προσοχή στραμμένη στις κινήσεις των
δακτύλων της. Ξάφνου αισθάνθηκα μια σκοτισμένη ανάμνηση κάτι ξεχασμένου –το
ρίγος μιας σκέψης που ξαναγύριζε... Και κάπως έτσι μου αποκαλύφτηκε το μυστήριο
της γλώσσας. Τότε κατάλαβα ότι «ν-ε-ρ-ό» σήμαινε το θαυμάσιο δροσερό «κάτι» που
έτρεχε πάνω στο χέρι μου.
Αυτή η ζωντανή λέξη ξύπνησε την ψυχή μου, της έδωσε φως, ελπίδα, χαρά..
την έκανε ελεύθερη!»
Ενθουσιασμένη έμαθε μέσα σε μία ημέρα 30 νέες λέξεις, που έγιναν σύντομα εκατοντάδες
και τις οποίες σταδιακά κατάφερε να συνδυάζει σε απλές προτάσεις.
Γρήγορα η φιλομαθής Έλεν έμαθε να γράφει σε ειδική γραφομηχανή και να
διαβάζει κείμενα σε αλφάβητο μπράιγ.
Το 1888 το αχώριστο δίδυμο μετακόμισε στη Βοστώνη, όπου το παιδί-θαύμα φοίτησε στη Σχολή Πέρκινς.
Το 1888 το αχώριστο δίδυμο μετακόμισε στη Βοστώνη, όπου το παιδί-θαύμα φοίτησε στη Σχολή Πέρκινς.
Δεν μπορούσε όμως να μιλήσει, πράγμα που κατάφερε για πρώτη φορά σε ηλικία εννέα ετών, με τη βοήθεια ειδικευμένης δασκάλας η οποία τοποθετούσε το χέρι της Ελεν πάνω στα χείλη της την ώρα που πρόφερε τις λέξεις, μέσα στο στόμα της για να μάθει να τοποθετεί σωστά τη γλώσσα της και πάνω στον λαιμό της για να νιώθει τις διαφορετικές δονήσεις του. Σταδιακά η Κέλερ έμαθε να διαβάζει τα χείλη των άλλων ακουμπώντας το χέρι της πάνω στο στόμα τους και άρχισε δειλά δειλά να μιλάει, στην αρχή ακατάληπτα,αργότερα εντυπωσιακά καλά.
Η Ελεν Κέλερ ψηλαφεί το πρόσωπο της δημοσιογράφου Φίλις Μπατέλ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης, την 21η Ιουνίου 1955
Η Κέλερ άρχισε περιοδείες και διαλέξεις ανά τον κόσμο επισκέφθηκε περισσότερες από 35 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα με σκοπό τη συλλογή χρημάτων και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης στα προβλήματα των ατόμων
με ειδικές ανάγκες, σε θέματα ρατσισμού και φεμινισμού.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή.
Πέθανε ήσυχα στη διάρκεια της απογευματινής σιέστας στο Γουέστπορτ
του Κονέκτικατ, την 1η Ιουνίου 1968, λίγες ημέρες
προτού γιορτάσει τα 88α γενέθλιά της.
Πέθανε ήσυχα στη διάρκεια της απογευματινής σιέστας στο Γουέστπορτ
του Κονέκτικατ, την 1η Ιουνίου 1968, λίγες ημέρες
προτού γιορτάσει τα 88α γενέθλιά της.
Με τον Μαρκ Τουαίην
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου