Η φωτογραφία της ημέρας!

 

                                {Leonard Freed, Νάπολη, 1956}

Στο παιδί μου - Μανόλης Αναγνωστάκης

 

Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί

Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο

Μα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ

Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,

Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω

Oνόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.

Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.

{Ο Στόχος, 1970}

Ο πίνακας της ημέρας!

 

"Ναύτης που διαβάζει"

{Γιάννης Τσαρούχης, 1947}

Η φωτογραφία της ημέρας!

 

"Σταροχώραφο" , 1955

{Φωτογράφος: Βούλα Παπαϊωάννου}

Η (πιο τρυφερή του κόσμου) φωτογραφία της ημέρας!

 

{Η.Π.Α., δεκαετία '40, άγνωστος φωτογράφος}

Το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι

 

Η φωτογραφία της ημέρας!

 

{Παιδική χαρά στο Μόντρεαλ του Καναδά, 1958}

{άγνωστος φωτογράφος}

Η φωτογραφία της ημέρας!

 

"Παρόλο που η φύση δε βιάζεται ποτέ, όλα επιτυγχάνονται"

{Lao Tzu, Κινέζος φιλόσοφος}

Η πληροφορία της ημέρας!

 

Αυτό, είναι το ψηλότερο φοινικόδεντρο του κόσμου, ύψους 50 μέτρων και ηλικίας 120 χρόνων!

Βρίσκεται στο Cocora Valley της Κολομβίας!

Καρτούλες αφιερωμένες στη μαμά μας!

 

Η φωτογραφία της ημέρας!

 

(Άγνωστου φωτογράφου, το αλιεύσαμε από το διαδίκτυο!)

Μία εικονογράφηση και ένα ποίημα για τη Γιορτή της Μητέρας!

 

{εικονογράφηση: Kiera Lofgreen }

Γεώργιος Βιζυηνός

 Η μητέρα

 Πώς να πειράξω τη μητέρα

να κάμω εγώ να λυπηθεί, 

που όλη νύχτα κι όλη μέρα

για το καλό μου προσπαθεί;

 

Πώς ν' αρνηθώ ή ν ' αναβάλω

ό,τι ορίζει κι απαιτεί,

αφού στη γη δεν έχω άλλο

κανένα φίλο σαν αυτή;

 

Αυτή στα στήθη τα γλυκά της

με είχε βρέφος απαλό, 

με κάθιζε στα γόνατά της

και μ' έμαθε να ομιλώ.

 

Αυτή με τρέφει και με ντύνει

όλο το χρόνο που γυρνά,

και δίπλα στη μικρή μου κλίνη,

σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.

 

Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω

φιλά να γειάνει την πληγή.

Αυτή, τι πρέπει να αφήσω

και τι να κάμω μ'΄οδηγεί.

 

Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα

να κάμω εγώ να λυπηθεί,

που όλη νύχτα κι όλη μέρα

για το καλό μου προσπαθεί;

A Song Dedicated To Mother's Day!!!

Ας υποδεχτούμε τον Μάη με ολίγη... τζαζ!

{Thelonious Monk - Straight No Chaser, 1966}

Γιάννης Ρίτσος - Σούρουπο στη συνοικία {απόσπασμα}

 Άνοιξη. Λαχανιάζει το φως γύρω και μέσα μας. Μια βαθιά ανάσα. Λιγάκι πιότερος αγέρας. Λαχταρίζει ένα φτερό πάνου μας, σκουντάει τους τοίχους. Μια πασχαλιά σκύβει πάνου απ’ τη μάντρα. Σε κοιτάει καλά. Την ξέρεις. Ξέρεις τη μυρουδιά της, φυλαγμένη κατάβαθα, εκεί πλάι-πλάι με την εικόνα της μητέρας, με το χαμόγελό της το βραδινό που σάλευε στη μορφή της σαν ένα μικρό, καρτερικό άστρο…

{Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 2 του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα, 12/5/1945}