Σοφία Βέμπο

Η Έφη Μπέμπο, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, 

γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1910 στην Καλλίπολη

 της Ανατολικής Θράκης. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή

 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Τσαριτσάνη του 

νομού Λάρισας και κατόπιν στο Βόλο, όπου οι γονείς της 

εργάστηκαν ως καπνεργάτες.

Με την κήρυξη τουπολέμου το 1940,ανέλαβε την εμψύχωση 

των ελλήνων στρατιωτών στο μέτωπο με πατριωτικά και 

σατυρικά τραγούδια, ενώ πρωταγωνίστησε σε 

επιθεωρήσεις που προσάρμοζαν το θέμα τους στην πολεμκή 

επικαιρότητα. Όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν 

στην Αθήνα φυγαδεύτηκε στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχιζε 

να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά 

στρατεύματα. 

Έγινε σύμβολο του έθνους, ταύτισε το όνομά 

της με το αλβανικό έπος και χαρακτηρίστηκε 

«Τραγουδίστρια της Νίκης».

Τον Νοέμβριο του 1973, τη βραδιά που ξέσπασαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ανοίγει το σπίτι της και κρύβει φοιτητές, τους οποίους αρνείται να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτυπά την πόρτα της. 

Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατράπηκε σε πάνδημο συλλαλητήριο. Η Τραγουδίστρια της Νίκης αποθεώθηκε εκείνη την ημέρα από τον ελληνικό λαό, που τη θεωρούσε ηρωίδα του.

Η προτομή της Σοφίας Βέμπο φιλοτεχνήθηκε το 1996, από 

τον γλύπτη Μάρκο Γεωργιλάκη, καθηγητή στην Ανωτάτη 

Σχολή Καλών Τεχνών