22.2.25

Οι εννέα Μούσες





  Οι Μούσες στην αρχαία ελληνική μυθολογία είναι εννέα 

αρχαίες θεότητες. Ο Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους 

(Απόλλων Μουσηγέτης).Αρχικά οι θεότητες αυτές ήταν 

νύμφες του βουνού και των νερών. 






Κλειώ: ήταν η μούσα της ιστορίας και της επικής ποίησης και απεικονιζόταν με περγαμηνές και ένα δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι.

Καλλιόπη: ήταν η κόρη της επικής ποίησης και των καλών τεχνών και η πιο σεβαστή από όλες τις μούσες. Ο Όμηρος ξεκίνησε τα έπη του με επίκληση της Καλλιόπης. Απεικονίζεται συνήθως με χρυσό στεφάνι στο κεφάλι, κρατώντας πινάκιο και γραφίδα και συχνά με τα Ομηρικά έπη στα γόνατά της.

Πολύμνια: σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία ήταν η μούσα της ιερής ποίησης. Στις παραστάσεις τη βλέπουμε στοχαστική, με μακρύ μανδύα και πέπλο. Από πολλούς θεωρείται επίσης η μούσα της μιμικής και του διαλογισμού.

Τερψιχόρη: θεωρείται η μούσα του χορού και συναντάται καθισμένη κρατώντας μια λύρα.

Ερατώ: ήταν η προστάτιδα της λυρικής ποίησης και των ύμνων. Απεικονίζεται κρατώντας μια λύρα.



Ευτέρπη: θεωρείται η κόρη της μουσικής. Αργότερα ονομάστηκε μούσα της λυρικής ποίησης και απεικονιζόταν κρατώντας έναν αυλό.

Θάλεια: ήταν προστάτιδα της κωμωδίας και της βουκολικής ποίησης. Απεικονίζεται με στεφάνι κισσού και κρατώντας στο δεξί χέρι μάσκα θεάτρου και στο αριστερό μια ράβδο.

Μελπομένη: ήταν η μούσα της τραγωδίας. Απεικονίζεται πλάι στο Διόνυσο, φορώντας τραγική μάσκα ή κρατώντας την τραγική μάσκα στο ένα χέρι και ένα μαχαίρι στο άλλο.

Ουρανία: θεωρείται η προστάτιδα της αστρονομίας και της αστρολογίας. Συνήθως συναντάται στις παραστάσεις κρατώντας στο δεξί χέρι διαβήτη και στο αριστερό μια παγκόσμια σφαίρα.


από τους μαθητές της Ε' τάξης


16.2.25

Χουάν Μιρό




«Ζωγραφίζω με τα χρώματα, όπως με τις λέξεις φτιάχνουμε 

ποιήματα και με τις νότες μουσική», έλεγε ο ζωγράφος 

Χουάν Μιρό. 



   
   Ο Καταλανός ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης και 

διακοσμητής, Μιρό είναι ευρύτερα γνωστός για τις ημί-

αφηρημένες φανταστικές μορφές και ονειρικές 

τοπιογραφίες του.

Ο Χουάν Μιρό γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1893 
στη Βαρκελώνη σε μια οικογένεια τεχνιτών. Ο πατέρας του 
ήταν χρυσοχόος και ο παππούς του από την πλευρά της 
μητέρας του ήταν ξυλουργός. Έδειξε το ενδιαφέρον του 
για τη ζωγραφική από την ηλικία των 8 χρόνων αλλά στα 
14 του και σύμφωνα με την επιθυμία των γονέων του 
εγγράφηκε στο Εμπορικό Κολέγιο της Βαρκελώνης. 
Παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα στη Βιομηχανική 
Σχολή Καλών Τεχνών Λα Λόνχα, όπου ο Πάμπλο 
Πικάσο είχε σπουδάσει 12 χρόνια νωρίτερα. 


   Καλλιέργησε μια τέχνη γεμάτη ποίηση και λυρισμό, παιδική αφέλεια, καθαρά και έντονα χρώματα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του είναι η ελεύθερη, χιουμοριστική φαντασία του, το διονυσιακό και ορφικό στοιχείο και η μαγική, ποιητική του γλώσσα. Τα έργα του Μιρό ασχολούνται με την αινιγματική θέση του ανθρώπου σ΄ έναν αινιγματικό κόσμο. Πιτσιλιές και κηλίδες δημιουργούν μορφές, κι αυτές με τη σειρά τους δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα.



  Το 1975 δημιουργήθηκε το Ίδρυμα Χουάν Μιρό στο Κέντρο 

Σπουδών Σύγχρονης Τέχνης στη Βαρκελώνη. Ο ίδιος ο Μιρό 

δώρισε στο ίδρυμα περίπου 5000 σχέδια του.

  Πέθανε το 1983 στην πόλη της Μαγιόρκα, σε ηλικία 90 
ετών.



12.2.25

Τα λουλούδια στην ελληνική μυθολογία!

   Η πλούσια Ελληνική Μυθολογία δεν θα μπορούσε βέβαια να μην περιλαμβάνει μύθους με αναφορές στα λουλούδια!


   Μερικοί από αυτούς είναι διάσημοι διεθνώς και μεταδόθηκαν προφορικά ή γραπτά μέσα στα βάθη των αιώνων. Ας διαβάσουμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από 2 φυτά!


  • Δάφνη
     Η Δάφνη ήταν μια νεαρή όμορφη νύμφη, κόρη του ποτάμιου θεού Πηνειού. Ήταν κυνηγός και είχε αφιερώσει τη ζωή της στην Άρτεμη τη θεά του κυνηγιού. Όπως η θεά έτσι και αυτή αρνιόταν να παντρευτεί. Την περιτριγύριζαν πολλοί θαυμαστές αλλά αυτή τους απέρριπτε όλους, ακόμα και τον ισχυρό γιο του Δία τον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας ερωτεύθηκε την Δάφνη και όταν αυτή αρνήθηκε τις προτάσεις του την κυνήγησε ανάμεσα στα δέντρα. 



     Η Δάφνη φοβήθηκε και προσευχήθηκε στον πατέρα της να την βοηθήσει. Τότε λοιπόν ο πατέρας της της είπε ότι θα την προστάτευε μεταμορφώνοντάς την σε δέντρο που θα ρίζωνε στην όχθη του ποταμού του, (την γνωστή μας δάφνη).Όταν ο Απόλλωνας ήρθε ψάχνοντας τη Δάφνη, ο πατέρας της του είπε ότι μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Ο Απόλλωνας τότε έκοψε μερικά κλαδιά και έπλεξε ένα στεφάνι σε ανάμνηση της ομορφιάς της και του έρωτά του για αυτήν. Ο Απόλλωνας έκανε τη δάφνη ιερό του φυτό. Καθιέρωσε την απονομή  δάφνινου  στεφανιού στους πρωταθλητές και σε σε όσους υπερείχαν σε διάφορα επίπεδα. 


    Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες όλοι οι νικητές στεφανώνονταν με δάφνινο στεφάνι.



  • Κενταύρια - Χειρωνιάς

   Λέγεται ότι αυτό το είδος λουλουδιού πήρε το όνομα του από τον σοφό Κένταυρο Χείρωνα, δάσκαλο του Ασκληπιού του Αχιλλέα του Ιάσονα αλλά και του Απόλλωνα. Στην τιτανομαχία ο Χείρωνας ήταν με το μέρος του Ηρακλής στη μάχη του εναντίον των κενταύρων. Ο Ηρακλής όμως τον πλήγωσε κατά λάθος στο πόδι με ένα βέλος ποτισμένο στο δηλητήριο της Λερναίας Ύδρας. Ο Χείρωνας τότε χρησιμοποίησε το φυτό  της κενταύριας  σαν βότανο για να γιατρέψει την πληγή του.



6.2.25

"Αγγίξτε" το Prado!




Το Μουσείο Prado στη Μαδρίτη, εγκαινίασε μία καινούρια έκθεση με την ονομασία "Αγγίξτε το Prado". Η έκθεση αυτή δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους που είναι τυφλοί ή αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης, να αγγίξουν και να κατανοήσουν μερικούς από τους πιο γνωστούς πίνακες ζωγραφικής στον κόσμο!  

Όπως είναι φυσικό, δεν μπορούν να αγγίξουν τους αυθεντικούς πίνακες, αλλά πιστά αντίγραφα τριών διαστάσεων. Το Μουσείο επέλεξε έξι αριστουργήματα για την έκθεση, τα οποία περιλαμβάνουν μία εκδοχή της "Μόνα Λίζα" δημιουργία ενός μαθητή του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και τον πίνακα με την ονομασία "Μη με αγγίζεις" του Correggiο.




















3.2.25

"Παιδιά γεμάτα ζωή"



   Ο κύριος Καναμόρι, ένας χαρισματικός Ιάπωνας δάσκαλος, έχει έναν μοναδικό τρόπο να διδάσκει τους μαθητές του στην Τετάρτη Δημοτικού. Τους μαθαίνει πώς να συνεργάζονται, τη σπουδαιότητα της αλληλεγγύης, αλλά και πώς να αντιμετωπίζουν φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού. Κάθε μέρα, τους ενθαρρύνει να διαβάζουν γράμματα που έχουν γράψει ο ένας για τον άλλο και να μοιράζονται τα συναισθήματά τους.



   Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ "Παιδιά γεμάτα ζωή" (Children full of life) μας παρουσιάζει έναν ξεχωριστό δάσκαλο και την προσπάθειά του να βοηθήσει τους μαθητές του να κατανοήσουν, πως το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να είσαι ευτυχισμένος και να νοιάζεσαι για τους άλλους!