Ο Οδυσσέας Ελύτης διαβάζει το Άξιον Εστί

Στο παιδί μου - Μανόλης Αναγνωστάκης

 

Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί

Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο

Μα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ

Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,

Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω

Oνόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.

Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.

{Ο Στόχος, 1970}

Μπάστερ Κίτον - Ο κωμικός με το... σοβαρό πρόσωπο!

   Ο Τζόζεφ Φρανκ "Μπάστερ" Κίτον VI (Joseph Frank "Buster" Keaton VI, 1895-1966) ήταν ένας Αμερικανός κωμικός, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Γνωστός κυρίως για τις "βωβές" του ταινίες, το "σήμα κατατεθέν" του ήταν η κωμωδία με κινήσεις του σώματος, διατηρώντας, όμως, μια στωική αγέλαστη έκφραση, κερδίζοντας, έτσι το παρατσούκλι "Το Μεγάλο Πέτρινο Πρόσωπο".

   Ο Κίτον αναγνωρίστηκε ως ο έβδομος μεγαλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών από το περιοδικό Entertainment Weekly. Το 1999,το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε τον Κίτον στην 21η θέση με τους καλύτερους άντρες ηθοποιούς όλων των εποχών. Το 2002, μια παγκόσμια ψηφοφορία του περιοδικού Sight and Sound κατέταξε την ταινία του Κίτον "Ο Στρατηγός" (The General) στη 15η θέση με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. 

   Άλλες τρεις ταινίες του Κίτον έλαβαν ψήφους στην έρευνα του περιοδικού: Η Φιλοξενία μας (Our Hospitality), Σέρλοκ, Ο Νεότερος (Sherlock,Jr.) και Ο Θαλασσοπόρος (The Navigator).

   Στον «Στρατηγό» (1926), το κορυφαίο αριστούργημα της 

εποχής, ο Κίτον έκανε κυριολεκτικά τα πάντα: την έγραψε, 

τη σκηνοθέτησε και εκτέλεσε μόνος του όλα τα επικίνδυνα 

stunts, καταλήγοντας φυσικά σε αναρίθμητους 

τραυματισμούς και ατυχήματα. Και παρά το γεγονός ότι 

αναγνωρίστηκε κατόπιν ως ένα από τα καινοτόμα 

επιτεύγματα και πρώιμα αριστουργήματα του 

κινηματογράφου, στην εποχή του η υποδοχή του κοινού δεν 

ήταν η αναμενόμενη. 

εικόνες από τον "Στρατηγό"

   Στις πρώτες ομιλούσες ταινίες του Κίτον, αυτός και οι 

υπόλοιποι ηθοποιοί γύριζαν κάθε σκηνή τρεις φορές: μία 

στα Αγγλικά, μία στα Ισπανικά και μία στα Γαλλικά ή στα 

Γερμανικά. Οι ηθοποιοί απομνημόνευαν φωνητικά τα 

ξενόγλωσσα σενάρια, λίγο κάθε φορά, και γυρίζαν 

αμέσως. 

Αυτό σχολιάζεται στο ντοκιμαντέρ του καναλιού TCM Buster 

Keaton:So Funny it Hurt με τον Κίτον να παραπονιέται 

επειδή έπρεπε να γυρίζει άθλιες ταινίες όχι μόνο μία αλλά 

τρεις φορές. Το καλλιτεχνικό του όνομα στην ισπανική 

αγορά ήταν Pamplinas ("Ανοησία") και το παρατσούκλι του 

ήταν Cara de palo ("Ξύλινο Πρόσωπο"). Οι Γαλλοι 

αναφερόντουσαν στον Κίτον ως "Malec".

   Πέρα από τις πολλές πλέον εμφανίσεις του στο σινεμά, ο 

Κίτον πρωταγωνιστεί σε μια σειρά από διαφημίσεις και 

προγράμματα της αμερικανικής τηλεόρασης, ανεβάζοντας 

το κασέ αλλά και τη δημοτικότητά του. Ταυτοχρόνως, τόσο 

η κινηματογραφική κριτική όσο και τα νεότερα πια κοινά 

αρχίζουν να «ανακαλύπτουν» τη δουλειά του από την εποχή 

του βωβού, κάνοντας το όνομά του να φιγουράρει πλέον με 

τα πλέον λαμπρά γράμματα. Ο ίδιος, διατηρώντας όλα τα 

δικαιώματα των παλιών αυτών ταινιών, βλέπει την 

περιουσία του να γνωρίζει μια πρωτόγνωρη άνθηση: το 

1962, για παράδειγμα, επανακυκλοφορεί τον «Στρατηγό» 

και παρατηρεί έκπληκτος το δέος που προκαλεί η άγνωστη 

ταινία στα κοινά Ευρώπης και ΗΠΑ, με τους κριτικούς να 

την αποθεώνουν! 

Πώς γράφουμε περίληψη;

• Περίληψη είναι η απόδοση ενός κειμένου με σύντομο τρόπο. Στην περίληψη πρέπει να αναφέρουμε μόνο τις βασικές πληροφορίες που μας δίνει ένα κείμενο και να παραλείπουμε τα στοιχεία που δεν είναι και τόσο σημαντικά. 

Όταν γράφουμε την περίληψη ενός κειμένου, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί! 

Τι πρέπει όμως να έχουμε στο μυαλό μας; 

• Διαβάζουμε με προσοχή την ιστορία, για να καταλάβουμε το κύριο θέμα της.

• Προσέχουμε όμως και τον τίτλο της ιστορίας, που συνήθως μας παρουσιάζει με συντομία το θέμα του κειμένου.

• Στη συνέχεια χωρίζουμε την ιστορία σε παραγράφους και βρίσκουμε το κύριο θέμα κάθε παραγράφου.

• Σημειώνουμε στο περιθώριο κάθε παραγράφου μία σύντομη πρόταση που να περιέχει το κύριο θέμα της με δικά μας λόγια. Κάνουμε το ίδιο, για όλες τις παραγράφους!

• Μετά ενώνουμε τις σύντομες προτάσεις που έχουμε γράψει,αφού πρώτα  κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στη διατύπωσή τους.

• Δεν ξεχνάμε να χρησιμοποιήσουμε και τις κατάλληλες λέξεις που μας βοηθούν να ενώσουμε αυτές τις προτάσεις μεταξύ τους. 

Οδυσσέας Ελύτης

   

   Ο Οδυσσέας Ελύτης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλλη) γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης και πέθανε στις 18 Μαρτίου 1996. Ήταν το τελευταίο από τα έξι παιδιά του Παναγιώτη Αλεπουδέλλη και της Μαρίας Βρανά.

    Το 1914 ο πατέρας του μετέφερε τα εργοστάσιά του στον Πειραιά και η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. O Οδυσσέας Ελύτης εγγράφηκε το 1917 στο ιδιωτικό σχολείο Δ.Ν. Μακρή, όπου φοίτησε για επτά χρόνια, έχοντας μεταξύ άλλων δασκάλους του τον Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο και τον Ι.Θ. Κακριδή.

   Το φθινόπωρο του 1924 εγγράφηκε στο Γ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και συνεργάστηκε στο περιοδικό Η Διάπλασις των Παίδων, χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα. Όπως ο ίδιος ομολογεί (πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία δίνει ο Ελύτης στο βιβλίο του Ανοιχτά Χαρτιά), πρωτογνώρισε τη νεοελληνική λογοτεχνία, αυτός ο θρεμμένος με παγκόσμια έργα του πνεύματος, που ξόδευε όλα του τα χρήματα αγοράζοντας βιβλία και περιοδικά. Εκτός από την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, ασχολήθηκε ενεργά με ορειβατικές εκδρομές στα βουνά της Αττικής και αντιδρώντας στη διάθεσή του για διάβασμα στράφηκε στον αθλητισμό. 

Την Άνοιξη του 1927 μία υπερκόπωση και μία αδενοπάθεια τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τις φίλαθλες τάσεις του καθηλώνοντάς τον στο κρεβάτι για περίπου τρεις μήνες. Ακολούθησαν ελαφρά συμπτώματα νευρασθένειας και περίπου την ίδια περίοδο στράφηκε οριστικά προς τη λογοτεχνία, γεγονός που συνέπεσε με την εμφάνιση αρκετών νέων λογοτεχνικών περιοδικών, όπως η Νέα Εστία και τα Ελληνικά Γράμματα.

   Με την έναρξη του πολέμου ο Ελύτης κατατάχθηκε ως ανθυπολοχαγός στη Διοίκηση του Στρατηγείου Α΄ Σώματος Στρατού. Στις 13 Δεκεμβρίου 1940 μετατέθηκε στη ζώνη πυρός και στις 26 Φεβρουαρίου του επόμενου χρόνου μεταφέρθηκε με σοβαρό κρούσμα κοιλιακού τύφου στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Στη διάρκεια της κατοχής υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του «Κύκλου Παλαμά», που ιδρύθηκε στις 30 Μαϊου του 1943. Εκεί, την Άνοιξη του 1942 ανακοινώνει το δοκίμιό του «Η αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Α. Κάλβου».

   Τον Νοέμβριο του 1943 εκδόθηκε η συλλογή «Ο Ήλιος ο Πρώτος μαζί με τις Παραλλαγές πάνω σε μια αχτίδα», σε 6.000 αριθμημένα αντίτυπα, ένας ύμνος του Ελύτη στη χαρά της ζωής και στην ομορφιά της φύσης. Στα Νέα Γράμματα που άρχισαν να επανεκδίδονται το 1944, δημοσίευσε το δοκίμιό του «Τα κορίτσια», ενώ από το 1945 ξεκίνησε η συνεργασία του με το περιοδικό Τετράδιο μεταφράζοντας ποιήματα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και παρουσιάζοντας σε πρώτη δημοσίευση το ποιητικό του έργο Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας. Το έργο αυτό φαίνεται να συνέγραψε το 1941 ή το 1943 και, σύμφωνα με μία άποψη, το συνέθεσε για να τιμήσει τους συμπολεμιστές του στην Αλβανία ενώ, κατά άλλη, το έγραψε για τον φίλο του ποιητή Γιώργο Σαραντάρη, ο οποίος επίσης πολέμησε στην Αλβανία και πέθανε αφού μεταφέρθηκε βαριά άρρωστος στην Αθήνα.

Με τον Γιάννη Ρίτσο, τον Μάνο Κατράκη και τον Μίκη Θεοδωράκη

   Στις 18 Οκτωβρίου του 1979, η Σουηδική Ακαδημία αναγγέλλει την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη «για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία». Ο «Ποιητής του Αιγαίου» παρίσταται στην καθιερωμένη τελετή απονομής του βραβείου στις 10 Δεκεμβρίου του 1979 και παραλαμβάνει το βραβείο από τον βασιλιά Κάρολο Γουστάβο, γράφοντας μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της ελληνικής γραμματείας.

Από τη βράβευσή του με Νόμπελ Λογοτεχνίας

Αρχική πηγή εδώ!

Ο πίνακας της ημέρας!

Νικόλας Γύζης

"Η αποστήθιση" (1883)

Η Πληροφορία της Ημέρας!

 

Η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Trinity στο Δουβλίνο, ιδρύθηκε πριν από 300 περίπου χρόνια και μετρά πάνω από 200.000 βιβλία!!!

Ευχές για το νέο έτος

{Φωτογράφος: Henri Cartier-Bresson}

Ζακ Μπρελ, Ευχές για ευτυχισμένο νέο έτος

 1η Ιανουαρίου 1968

Σας εύχομαι όνειρα ατελείωτα και την άγρια επιθυμία να πετύχετε κάποια απ' αυτά.

Σας εύχομαι να αγαπάτε ό,τι πρέπει ν' αγαπηθεί και να ξεχάσετε ό,τι πρέπει να ξεχαστεί.

Σας εύχομαι να ξυπνάτε με τραγούδια πουλιών και γέλια παιδιών.

Σας εύχομαι να σέβεστε τη διαφορετικότητα των άλλων, γιατί είναι σπουδαίο να ανακαλύπτουμε την αρετή και την αξία του καθενός.

Σας εύχομαι να αντιστέκεστε στη στασιμότητα, στην αδιαφορία και στ' αρνητικά της εποχής μας.

Τέλος, σας εύχομαι να μην εγκαταλείψετε ποτέ την αναζήτηση, την περιπέτεια, τη ζωή, την αγάπη,
γιατί η ζωή είναι μια θαυμάσια περιπέτεια που κανένας δεν πρέπει να εγκαταλείπει χωρίς να δώσει σκληρή μάχη.

Σας εύχομαι ιδιαίτερα, να είστε ο εαυτός σας, περήφανοι γι' αυτό που είστε, και να χαίρεστε, γιατί η ευτυχία είναι το πραγματικό μας πεπρωμένο.

Η φωτογραφία της ημέρας!

    László Csáder

"Παιδιά" (Δεκαετία 1950)

Καλή χρονιά!!!